SİTEM

Kendime sözüm var sevmeyeceğim
Sevgi sözcüğünden boğuldum artık
Yaşama sevincim pamuk ipliğ
iBırakın ne olur yoruldum artık

Şu yalan dünyaya darıldım artık
Ne beni ne sevgimi kabul etmedi
Karaya oturan bir gemi gibi
Battım çıkmaya gücüm yetmedi


Tövbe bir daha sevmeyeceğim
Hak etmeyene sevgimi vermeyeceğim
Sakın geri dön diye yalvarma
Kölem bile olsan dönmeyeceğim

Kara yel gibi estin sen ama
Üfledin geçti deviremedin
Yalan,yalakalıkla çarkı çevirdin
Bak işte onu bile beceremedin


Dilerim bir gün sende seversin
Taştan olan kalbin insafa gelsin
Ben ne yaptım? Diye acı çekersen
Vicdan azabından can veremessin...

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.