ANLAMIYORLAR

Gün batınca gece olacağını biliyorlar
Bilmezlerki o gecelerde neler yaşandığını
Kimisi vardır bir köşede yaşamaya çalışır
Diğer köşede ayrılık acısı çeker
Bir diğeri ise sevgilisinin yolunu gözler
Onlar sadece sokaktan geçerken
Vah zavallı deyip geçiyorlar
Anlamıyorlarki
Nereden bilsinlerki
ayrılık insanı tükettiğini
Bilmezlerki yolunu gözlemenin acısını
Hele birde yaşamaya çalışmanın zorluğunu
Yaşamamışlarki anlamıyorlar
Sevdim diye haykırsam
Alay edip yüzüme gülerler
Bilmezlerki sevgi ayrılıkla birleşince
çok acı olduğunu
Yaşamamışlarki anlamıyorlar
Birde sevipte sevdiğinden değer görmesen
Uçuruma düşmüş gibi çırpınıp durursun
Bir umut beklersin bir el beklersin
Seni çekip alsın diye
Bulamazsınki daha çok omuzlarından iterler
Çaresiz kalmamışlarki
Anlamıyorlar
Birde sev,sevil mutlu ol derler
Oysa ben acı çekiyorum
Belkide sevdim ama sevilmedim
Onlar sevip sevilmişlerki beni
Anlamıyorlar
Ah işte özlem varya o özlem
Anlatılmaz bir duygu
Düşünürsün şu an yanımda olsa
Elini tutup gözüne baksam diye
Neler vermezsin bu duyguyu tatmak için
Gözünü açtığında sadece dört duvar görürsün
Konuşsanda duvarlar seni
Anlamazlarki
Unutmaya çalışmak hatırlamanın kapısını açar
Çıkmaz sokaktayım
çıkamıyorumki
Gönlüme söz geçiremiyorumki
Vaz geç gönlüm vaz geç diyorum
Anlamıyorki beni