ANAM SANA GELDİM...

Doğduğum günden beri nasihat verdin

Yalan söyleme yavrum kötüdür dedin

Yalan söylemedikçe ben hep ezildim

Bu dünya doğruyu çekmiyor annem

Kim ne derse desin kulağına takma

Doğru bildiğin yolu sakın bırakma

Saygıyı sevgiyi yabana atma

Ben bunları yaptıkça üzülüyorum

Yüzünden gülücüğün eksik olmasın

Evinde olan,biteni kimse duymasın

Seni ilgilendirmeyeni kulağın duymasın

Dediklerini yaptıkça kırılıyorum

seni dinledikçe yoruluyorum

Kapına geleni sakın boş çevirme

Bilmediğin bir şeyi hiç eleştirme

Büyüklerin yanından selamsız geçme

Sözlerini dinledikçe sevilmiyorum

Bu dediklerin çok eskidenmiş

Şu yalan dünyanın çarkı delinmiş

Doğruya giden yol hep engellenmiş

Sözlerini dinledikçe gülemiyorum

Dost diye sır verdim yayıldı gitti

Taş diye sır verdim kırıldı gitti

Dost bildiklerim arkamdan itti

Benim böyle yaşamak zoruma gitti

Senin gibi kimse görmüyor annem

Derdimi hiç kimse bilmiyor annem

Kalbim sancıyor dinmiyor annem

Senin kadar kimse sevmiyor annem

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.