YALNIZ GECELER

Ah işte o yalnız geceler
Ömürden ömür alan geceler
Karanlık bir odada
başlarsın kendine sorular sormaya
Cevapsız sorular
neden? Niçin diye?
Sorarsın ya kendine
Hele birde havanda değilsen
irdelersin geçmişini yüzüne,
yüzüne vurursun yaşadıklarını.
Seni dinleyen dört duvar
Birde boş yatak,
ıslanmaktan usanmamış
nemli yastık vardır.
Onlar sana cevap veremezler k
i Öylesine çaresizce konuşursun
anlamsız,anlamsız kendi,kendine
İşte o geceler var ya o geceler
uykusuz geceler
Başını ellerinin arasına alıp
hayallere dalarsın ya
kimi ağlar kimide gülersin
İstemessin güneş batsın
gece olsun diye
Yine aynı ızdırap başlayacaktır
çünkü Unutmaya çalışırsın
bazı şeyleri ama olmaz başaramassın ki
hatırlamanın kapısını açar
unutmaya çalışmak.
İsyan edersin niye doğdum?
Niye sevdim? Niye acı çekiyorum?
Bir sigara yakıp derin,derin içine çekersin
Sigarada teselli ararsın oda çare olamaz
sana Kolay değildir unutmak
Çıkmaz sokaktasın
kahrolursun kalbine söz geçiremessin
Yaşamak istemessin nasıl
başaracağımı bilemiyorum ama
unutacağım seni unutacağım...

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

DİPSİZ KUYU kendi şiirim

Dipsiz bir kuyu içerisindeyim

Çırpınıp dursamda çıkamıyorum

Öyle derin yaralar açtın ki

bende Bir türlü tedavi edemiyorum

Bu kadar çekecek söyle ne yaptım?

Ben seni sevdimde hatamı ettim?

Hiç haber vermeden sen çekip gittin

Bu dipsiz kuyuya sen beni ittin

Kendi yaramı kendim saracağım

Karşına bir gün dimdik çıkacağım

Geriye dönüpte sakın af dileme

Bunların hesabını ben soracağım

Dilerim bir başkasını sende seversin

Bana ettiklerini onda görürsün

Cezanı ben veremem Allahım versin

Bana yaptıkların aklına gelsin

Benim yerimde kimse olmasın

Sevipte sevilmemek inan çok acı

Unut boş ver diye düşündükçe

Dayanılmaz hal oldu kalbimde sancı

Benden size tavsiye sakın sevmeyin

Her denilen sözü gerçek bilmeyin

Hak etmediği sürece değer vermeyin

Benim yaşadıklarım inan çok acı

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

NEFRET

Hayatıma girdiğin ilk günden beri

Yaşama sevincimi elimden aldın
Ben sana doğru ilerliyorken
Sen hep bir adım geride kaldın

Çıkarsız,saf duyguyla sevmiştim seni
Hasret ve özlemle öldürdün beni
Kimse alamaz kalbimdeki kini
En büyük hatamdı seçmekte seni

Hep fedakarlıkları benden bekledin
Dertlerime birde sen dert ekledin
Bir gün gelirsin diye yolun gözledim
Allah kahretsin ki ben seni sevdim

Dayan garip gönlüm buda geçecek
Kara yeller elbet onada esecek
Yağmurdan kaçıpta doluya rastlarsa
Benim kıymetimi o an bilecek

Ben sevdim diye hep söylüyorum
Sende o cesareti göremiyorum
Öyle nefret ve kin sardı ki beni
Ne yapsam geriye dönemiyorum

Sen gül'ü değil dikenini sevdin
Küçücük yüreğimde sen artık öldün
Sen beni öldürmeyip süründürürken
Ben seni öldürüp maziye gömdüm...

SON MEKTUP ( Gerçek yaşanmış olay)

Beni büyütüp bu günlere getirdin
Söylemek istediğimi sana söyleyemedim
Satırlarımla dile getirdim
Şimdi beni iyi dinle anneciğim

Düştüğüm zaman elimden tuttun
Büyüyeyim diye gözüme baktın
Bir parça ekmeği bana bıraktın
Anaların hası sen oldun anam

Küçücük ufacıktım dizinde salladın
Ben ağladığımda sen de ağladın
Ben eve gelmeyince rahat durmadın
Yollarımı gözleyen sen oldun anam


Her delikanlı gibi benimde hakkımdı
Bir yuva kurupta mutlu olmaktı
Ama bütün bunlar bana yasakt
ıYalan dünyada ömrüm azaldı


Nişan töreninde her şey güzeldi
Akrabalar hepsi toplanıp geld
iAma benim içimde sıkıntı vardı
Mutluluk hevesim yarıda kaldı

Bindim arabaya gezeyim dedim
O. akşam azraili hiç beklemedim
Demir yığınlarını üstümde gördüm
Feryat ettim feryadımı duyan olmadı

Başımın üstünde gölge belirdi
Sen kimsin? Dedim azrailim dedi
Vaktin daralıyor hadi gel dedi
Gencecik bedenimden canımı ald

ıHaber vermeye köye gittiler
Bütün hocaları başıma diktiler
Ak beyaz kefeni boyuma ölçtüler
İşte ben böyle sır oldum anam

Çalıyordu benim için ölüm çanlar
ıSen feryat ettiğinde oda çınladı
Yavrum ! dediğin zaman herkes ağladı
Ölüme çare bulan olmadı

Herkes toplanıp mezarımı kazdı
Alnıma yazıyı Allahım yazdı
Kanlı gözyaşların yanağına aktı
Yine ağlayanım sen oldun anam

Mezarıma gelip sakın ağlama
Yavrum diye bağırıp yürek dağlama
Ben yokum diye kara bağlama
Fatiha okuyanım sen oldun anam


Fatoş derki bir gün bizde öleceğiz
Topraktan geldik toprağa gideceğiz
Ölenin ardından hep dua edeceğiz
ALPAYA rahmet dileyeceğiz
not: Bu şiirimi nişan töreni olduğu gece trafik
kazasında kaybettiğimiz kardeşimin anısına yazdım

SİTEM

Kendime sözüm var sevmeyeceğim
Sevgi sözcüğünden boğuldum artık
Yaşama sevincim pamuk ipliğ
iBırakın ne olur yoruldum artık

Şu yalan dünyaya darıldım artık
Ne beni ne sevgimi kabul etmedi
Karaya oturan bir gemi gibi
Battım çıkmaya gücüm yetmedi


Tövbe bir daha sevmeyeceğim
Hak etmeyene sevgimi vermeyeceğim
Sakın geri dön diye yalvarma
Kölem bile olsan dönmeyeceğim

Kara yel gibi estin sen ama
Üfledin geçti deviremedin
Yalan,yalakalıkla çarkı çevirdin
Bak işte onu bile beceremedin


Dilerim bir gün sende seversin
Taştan olan kalbin insafa gelsin
Ben ne yaptım? Diye acı çekersen
Vicdan azabından can veremessin...

Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ANAM SANA GELDİM

Anam aç kucağını
ben yine sana geldim
tenindeki mis kokunun
hasretiyle ben hep yandım...
Sana ihtiyacım var
koca dünya oldu dar
ana gibi olmuyor ki yar
al beni anacığım kollarında sar.
.Kimse beni anlamıyor
dertlerimi dinlemiyor
kader kıymet bilinmiyorum
gelen giden hep vuruyor..
.Sanki dert durağıyım
gelen dertler bende durdu
ben doğruyu savundukça
ağlayanım anam oldu...
Sevgi denen o sözcüğü
içtenlikle sende buldum
sevilmek istedikçe
hep arkadan ben vuruldum...
Acımasız bu dünyada
ne olur beni bırakma
küçüklüğümdeki gibi
saçlarımı sen hep okşa...